Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Spergula media & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Espargouto(-maritimo)

Spergula media

Caryophyllaceae

Autre noum : Praussèli.

Noms en français : Spergulaire maritime, Spergulaire marginée.

Descripcioun :
L'espargouto-maritimo es uno planto pulèu coumuno di relarg sala de sansouiro e de ribo de mar. Fai de poulìdi flour roso pourtado pèr de cambo poupouso. Pèr aquéu group, li flour soun pulèu grosso emé de petalo mai longo que li sepalo. Li grano soun alado e lisco. De nouta peréu que i'a (8)10 estamino. Coumpara emé l'espargouto-de-mar que ié sèmblo proun.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 8 à 15(30) cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : NaCl
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Sansouiro - Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Paleotemperado
Ref. sc. : Spergula media (L.) Bartl. & H.L.Wendl., 1825 (= Spergularia media (L.) C.Presl, 1826 )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Spergula media & Blitum bonus-henricus

ges
CC
ges
R
C
ges
ges
ges

Coumpara Espargouto(-maritimo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò